نقش بتن در خوردگی میلگرد

نقش بتن در خوردگی میلگرد

میلگردها در داخل بتن به وسیله دو عامل محافظت میگردند. عامل فیزیکی که همان پوشش بتنی روی میلگرد و ویژگیهای آن است، و عامل شیمیایی،باعث می شود که لایه اکسید - حدود (High Alkalinity) بالا PH یعنی محافظت شیمیایی به این صورت است که محیط قلیایی بتن، با روی سطح میلگرد تشکیل شود و مانع از حل شدن آهن گردد و بدین صورت از خوردگی حتی در حضور رطوبت و اکسیژن جلوگیری میشود. (Fe2O نازک( 3
نامیده میشود. در صورتی که تحت عواملی میزان قلیایت بتن از یک حدی کاهش یابد، این لایه (Protective Film) این لایه حفاظتی به نام لایه غیرفعال تشکیل نمیشود و آسیبپذیری بتن مسلح در برابر خوردگی افزایش مییابد.
است که در اثر هیدراتاسیون سیمان، تولید میگردد. هیدروکسیدهای دیگری نیز در منافذ خمیر Ca(OH) قلیاییت بتن به دلیل وجود هیدروکسیدکلسیم هستند. ولی اثر این هیدروکسیدها در قلیائی کردن بتن نسبت به (KOH) و هیدروکسید پتاسیم (NaOH) سیمان وجود دارند که شامل هیدروکسیدسدیم هیدروکسید کلسیم بسیار کمتر است. مؤثر بودن هیدروکسید کلسیم در قلیائی کردن بتن به دلیل حلالیت زیاد آن نسبت به دیگر هیدروکسیدها میباشد.

و اثر آنها در خوردگی از PH پتانسیل الکتروشیمیایی فولاد نیز نقش عمدهای برای انفعالی کردن سطح فولاد به عهده دارد. برای نشان دادن رابطه پتانسیل و ( دیاگرام پوربیکس استفاده میشود. دیاگرام پوربیکس از سه منطقه تشکیل شده است. منطقه انفعالی، که لایه محافظ ایجاد میشود، منطقهای که خوردگی واقع میگردد و منطقه خنثی که فلز از نقطه نظر ترمودینامیکی پایدار است. به عبارت دیگر لایه محافظ تشکیل نمیشود ولی شدت خوردگی به علت کمبود اکسیژن بسیار کم است. دیاگرام بتنی زیاد است و اکسیژن به اندازه PH پوربیکس نشان میدهد که در محدوده وسیعی از پتانسیل فلز بصورت انفعالی باقی میماند. بنابراین در مواردی که بر روی سطح آرماتور ایجاد میشود که بطور مؤثر از خوردگی جلوگیری میکند. (Fe2O و یا هماتیت ( 4 (Fe3O کافی موجود میباشد یک لایه مگنتیت همچنین نسبت حجم محصولات خوردگی در شکل  نشان داده شده است. عواملی که میتوانند قلیاییت بتن را کاهش دهند وجود دیاکسید کربن(کربناتاسیون) و نفوذ و حضور یونهای کلراید در محیط بتن میباشند.